เทศน์เช้า วันที่ ๑๑ สิงหาคม ๒๕๖๒

พระอาจารย์สงบ มนสฺสนฺโต

ณ วัดป่าสันติพุทธาราม (วัดป่าเขาแดงใหญ่) ต.หนองกวาง อ.โพธาราม จ.ราชบุรี

ตั้งใจฟังธรรมะนะ วันนี้วันสำคัญของชาติ เป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษา วันนี้วันเกิดทุกๆ คน มีคนเกิดวันที่ ๑๒ สิงหาคมเยอะแยะไปหมด เวลาวันเกิดมันเกิดใน ๗ วันไง เวลาไปทำบุญกุศล พระประจำวันๆ ใครเกิดวันไหนก็ทำบุญพระประจำวันวันนั้น

แต่ถ้าเป็นธรรมๆ ในบรรดาสัตว์สองเท้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประเสริฐที่สุด ในมนุษย์ไม่ใช่ดีเพราะการเกิด ดีเพราะการกระทำ

ทำคุณงามความดี ทำเพื่อคุณประโยชน์ของเรา เราทำเพื่อของเรา ทำเพื่อเราๆ นะ ทำเพื่อสังคมนี่แหละทำเพื่อเรา เพราะเรานั้นเป็นคนทำ เรานั้นเป็นคนได้บุญกุศล พวกสังคมนั้นได้ผลประโยชน์จากการกระทำของเรา

ไอ้นั่นมันเป็นเรื่องของชาติ ชาติคืออะไร ชาติคือมนุษย์ ชาติคือคน แผ่นดินเป็นแผ่นดิน ประเทศชาติ ประวัติศาสตร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าในที่ดินเดิมนั่นแหละ เรียกเป็นชาติต่างๆ นี่ไง แต่ชาติจริงๆ คือเรื่องของมนุษย์ เรื่องของคน

ถ้าเรื่องของคนนะ คนที่มีบุญมาเกิดเขาเป็นผู้นำที่ดี ทำให้สังคมร่มเย็นเป็นสุข สิ่งนี้วันนี้วันเฉลิมพระชนมพรรษา แล้วเราได้เสมอภาค ชาวไทยนี่ได้เสมอภาคกันเลย ได้อะไร ได้วันหยุด วันนี้เป็นวันหยุดไง ชาติไทยเป็นวันหยุด ทุกคนได้สิทธิเสมอภาคเหมือนกันหมดเลย ถ้าสิทธิเสมอภาคเหมือนกันเพื่ออะไร เพื่อให้เราไปสร้างบุญกุศล เพื่อให้ทำคุณงามความดี ทำคุณงามความดี อุทิศส่วนกุศลให้ใคร

เวลาวันเฉลิมฯ อุทิศส่วนกุศล เขาจัดกิจกรรมกัน บวชเพื่ออุทิศส่วนกุศล ทำความดีเพื่ออุทิศส่วนกุศล จิตอาสาเพื่ออุทิศส่วนกุศล อุทิศส่วนกุศล ผู้ทำๆ นั้นได้หมดไง ถ้าจิตที่เป็นคนทำ เป็นคนทำนั้นเป็นคนได้

ในบรรดาสัตว์สองเท้าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประเสริฐที่สุด มนุษย์ไม่ใช่ดีเพราะการเกิด ดีเพราะการกระทำ แต่เพราะท่านทำคุณงามความดีของท่าน ท่านทำเพื่อประโยชน์กับท่าน

แต่เหรียญมันมีสองด้านทั้งสิ้น ใครจะมองในมุมมองไหนก็แล้วแต่มันเป็นจริตนิสัยของคน

แต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นพระโพธิสัตว์นะ เวลาท่านสร้างบุญกุศลของท่านมา ๔ อสงไขย ๘ อสงไขย ๑๖ อสงไขย ท่านไม่แคร์ใครเลย เห็นไหม เป็นเตมีย์ใบ้ เตมีย์ใบ้นั่นน่ะเนกขัมมบารมี บารมีเพื่อสร้างบุญกุศล กษัตริย์เขาไม่เชื่อ ตัดหูตัดจมูกจะให้พูด เขาก็ไม่พูด นี่ไง สิ่งที่ทำๆ เวลาบำเพ็ญเพียรบารมี กษัตริย์นั้นเสร็จแล้วตกนรกอเวจีไป

เห็นไหม อยู่ที่คนทำๆ ทำคุณงามความดี ทำคุณงามความดีของเรานี้เพื่อโลกไง ถ้าโลกเพื่อเป็นบุญเป็นกุศล เราทำบุญกุศลเพื่อหัวใจของเรา หัวใจเป็นคนทำ จิตใจเป็นคนทำ

วันแม่แห่งชาติๆ วันแม่แห่งชาติทุกคนก็มีพ่อมีแม่ทั้งสิ้น เวลาเกิดมามีชาติมีตระกูลทั้งสิ้น ถ้ามีชาติมีตระกูลทั้งสิ้น เราทำคุณงามความดีเพื่อพ่อเพื่อแม่ของเรา พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูก พ่อแม่เป็นพระอรหันต์ของลูกเพราะพ่อแม่ให้ชีวิตนี้มา พ่อแม่ที่ไม่พร้อมเขาเอาลูกเขาไปทิ้งในถังขยะ เขาฆ่าลูกของเขา ไอ้นั่นมันเป็นกรรมของสัตว์ๆ

อ้าว! กรรมอีกแล้ว อะไรๆ ก็ไปลงกรรมหมดเลย

กรรมคือมันมีเวรมีกรรมต่อกันมา มีเวรมีกรรมมา เห็นไหม เวลามาเกิด มาเกิดแล้วภาวะสังคมมันบีบบังคับไง มันบีบไง

เวลาคนเกิด เวลาคนที่ร่ำรวยมหาศาลเวลาเกิด โอ้โฮ! เขาฉลองยิ่งใหญ่มหาศาลนะ นั่นก็บุญกุศลของเขา แต่คนไม่ใช่ดีเพราะการเกิด เกิดมาทำคุณงามความดีก็มี เกิดมาแล้วลุ่มๆ ดอนๆ ก็มี เกิดมาต่างๆ มันมี แต่การเกิดๆ นะ การเกิดคือปฏิสนธิจิต จิตที่เวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะ หัวใจของเรานี่ เรามาสร้างบุญกุศลที่นี่ เราทำคุณงามความดี วันธรรมดาทำไม่ได้ เราก็อาศัยวันสำคัญของชาติเป็นวันกระทำ เห็นไหม

วันนี้เป็นวันที่บุคคลสำคัญเกิด พระราชินีเกิด แต่ในวงการพระนะ ในสายกรรมฐานนะ วันนี้ หลวงตาก็เกิดวันนี้ หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน เป็นผู้เกิด เป็นผู้กู้ชาติ เป็นผู้ทำเพื่อประโยชน์ไง

ก่อนที่ทำประโยชน์ได้ๆ เวลาท่านออกมาทำโครงการช่วยชาติฯ ทำโครงการช่วยชาติฯ สังคมต้องเชื่อถือต้องศรัทธา ท่านถึงได้ยืนยันคุณธรรมในใจของท่านไง ว่าคุณธรรมในใจของท่านที่ท่านประพฤติปฏิบัติมา ท่านเอาชีวิตนี้แลกมา ท่านทุ่มเทของท่านมา

เวลาท่านพูดของท่าน เห็นไหม ที่เราเสียสละชีวิตมีอยู่สองคราว คราวหนึ่งคือสละชีวิตเพื่อจะฆ่ากิเลสของตน เอาชีวิตนี้เข้าแลก เสียสละชีวิตนี้เพื่อเผชิญกับกิเลสตัณหาความทะยานอยากจนได้ฆ่ากิเลสตาย รอดชีวิตนั้นมา แล้วอีกคราวหนึ่งก็คราวมากู้ชาตินี่

เพราะคนที่กู้ชาติ คนทำคุณงามความดี ชาติคืออะไร ชาติคือมนุษย์ มนุษย์ที่มันเห็นดีเห็นงาม มนุษย์ที่เป็นใฝ่ต่ำว่าเป็นโครงการ คอยทิ่มคอยตำ คอยทำลายทั้งสิ้น เวลาคนทำลาย ทำลายมหาศาล

คนที่มีอำนาจวาสนาบารมี เห็นไหม วันเกิดของพระราชินี ท่านเป็นกษัตริย์ มีกฎหมายคุ้มครองใช่ไหม มีกฎมณเฑียรบาลนะ มี ๑๑๒ นะ ใครทำสิ่งใดไม่ได้เลย

หลวงตาท่านเป็นลูกชาวนา ท่านสร้างบุญกุศลของท่าน ท่านต่อสู้สละชีวิตขึ้นมาเพื่อหัวใจของท่าน เพื่อการพ้นกิเลสของท่าน นี่เป็นลูกชาวนามาบวชเป็นพระ เป็นพระเป็นบุคคลสาธารณะ ทำสิ่งใดก็แล้วแต่โลกธรรม ๘ กระหน่ำทำเต็มที่ นี่ไง แต่เพราะอะไร แต่เพราะหัวใจที่เป็นธรรม หัวใจที่เป็นธรรมอันนั้นไง หัวใจที่เป็นธรรม มันกระเทือนหัวใจดวงนั้นไม่ได้ไง ทำเพื่อประโยชน์กับดวงใจดวงนั้นไง ถ้าเป็นประโยชน์กับดวงใจดวงนั้น เห็นไหม

นี่ก็เหมือนกัน ถ้าเราเกิดเป็นมนุษย์นะ เราเกิดมาพบพระพุทธศาสนา เรามีศรัทธามีความเชื่อของเรา เราทำคุณงามความดีของเรา ถ้าเราทำคุณงามความดีของเรา ทำคุณงามความดีเรื่องโลกๆ ก็คุณงามความดีของเรา ไปวัดไปวาไปเพื่อสร้างทาน ศีล ภาวนา แล้วเสียสละๆ

เสียสละ ถ้าเราเสียสละของเราเองไม่ได้ เสียสละที่ไหนไม่ได้ ก็เสียสละให้ผู้ทรงศีล เพราะทรงศีล ศีล ๕ ศีล ๘ ศีล ๑๐ ศีล ๒๒๗ เป็นที่น่าไว้วางใจ แต่เป็นที่น่าไว้วางใจ มันไว้วางใจได้ แต่เวลาเข้าไปในวงของกรรมฐาน ในวงของพระนะ มันวางใจได้หรือไม่ล่ะ ถ้ามันวางใจไม่ได้เพราะอะไร วางใจไม่ได้เพราะกิเลสตัณหาความทะยานอยากในหัวใจไง

เวลาเราติเตียนในเรื่องศาสนา พุทธพาณิชย์ๆ เมื่อก่อนก็แลกเปลี่ยนซื้อขายกันในวัด ตอนนี้มันเปิดบริษัทเอากันเองเลยนะ

ก่อนหน้านั้นจะประพฤติปฏิบัติไม่มีใครกล้ากระทำนะ เพราะอะไร “ถ้าปฏิบัติไม่มีครูบาอาจารย์เดี๋ยวเป็นบ้านะ เดี๋ยวเป็นบ้านะ” แต่เวลามันบ้าโลกบ้าสงสาร มันบ้าวัฏฏะ มันไม่เคยพูดถึงเลย เวลามันประพฤติปฏิบัติขึ้นมา “เดี๋ยวมันบ้านะ เดี๋ยวมันบ้านะ”

แต่มันมีครูบาอาจารย์ของเราท่านประพฤติปฏิบัติตามความจริงของท่าน เวลาทำความจริงขึ้นมามันเป็นความจริงขึ้นมา พอความจริงขึ้นมา สังคมเชื่อถือศรัทธา สำนักปฏิบัติมากมายมหาศาลเลย เหมือนพุทธพาณิชย์

เดี๋ยวนี้บริษัทค้าเครื่องรางของขลัง ไอ้นั่นก็รวย ไอ้นี่ก็รวย ตั้งมันเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังเลย ประเทศไทยรวยแน่ๆ เลย

เราเห็นแล้วมันสังเวช

“มีพลังงานอย่างนั้น จะรวยอย่างนั้น จะดีอย่างนั้น”

พลังงานคือพลังงานหัวใจของเรานี่ พลังงานคือมีสติมีปัญญาที่เราคิดดี เราทำดี เราขยันหมั่นเพียร เรามีความประหยัดมัธยัสถ์ เรามีความกตัญญูกตเวที พลังงานกูนี่ต่างหากเว้ย ทำให้ชีวิตกูนี้ผ่องใส จะทำให้ชีวิตเรามีหลักมีเกณฑ์

นี่ไง เวลาติเตียนก็พุทธพาณิชย์ เวลาพุทธพาณิชย์ขึ้นมา พอพุทธพาณิชย์ พระมีการซื้อขาย เดี๋ยวนี้ไม่ต้อง โยมซื้อขายกันเอง ส่งถึงบ้าน เก็บเงินปลายทาง

เวลาครูบาอาจารย์ท่านประพฤติปฏิบัติขึ้นมา เวลาประพฤติปฏิบัติขึ้นมา เวลาหลวงตาเวลาลูกชาวนา แต่เวลาท่านประพฤติปฏิบัติท่านทุ่มเททั้งชีวิตของท่าน แล้วท่านเสียสละชีวิตของท่านอีกรอบหนึ่ง รอบโครงการช่วยชาติฯ กู้ชาติขึ้นมา มีคนทิ่มคนตำคนทำลายทั้งสิ้น เพราะมีคนทิ่มคนตำคนทำลายทั้งสิ้นเพราะอะไร เพราะท่านต้องการกู้ชาติ ต้องการทรัพยากรสิ่งนั้นมา

ท่านบอกเลยต้องคลุกขี้ ขี้โลภ ขี้โกรธ ขี้หลง อยากดัง อยากใหญ่ อยากมีอำนาจ ก็มาเกาะกระแสกันทั้งสิ้น พอเกาะกระแสขึ้นมาท่านก็ต้องหลับตาข้างหนึ่งเพื่อประโยชน์กับโลกไง เสียสละๆ

แล้วถึงเวลา “ครูบาอาจารย์ท่านรับรอง ท่านสรรเสริญ” สำนักปฏิบัติเกลื่อนไปหมดเลย

สำนักปฏิบัติ ในการประพฤติปฏิบัตินะ เวลาองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า “ปฏิบัติบูชาเราเถิด การปฏิบัติบูชาเราเถิด” บอกพระอานนท์ไว้ไง การปฏิบัติบูชา การรักษาค้นคว้าหาใจของตน ถ้าใครค้นคว้าหาใจของตนนะ มันอยู่ที่จริตนิสัยนะ

พุทธพาณิชย์เมื่อก่อนไปซื้อที่วัด เดี๋ยวนี้ส่งถึงบ้าน ไอ้การประพฤติปฏิบัติขึ้นมาโดยการให้คนนั้นชี้นำ ให้คนนั้นครอบงำ

หลวงพ่อพุธท่านพูดเอง “อย่าไปทำสมาธิสะกดจิต”

การสะกดจิต อุปาทานหมู่ เห็นไหม เวลาไปตามวัดตามวา เทศน์ภาณยักษ์ โอ้โฮ! เป็นจิ้งจก ตุ๊กแก เต็มวัดไปหมดเลย

เราเป็นคน คนสูงกว่าสัตว์ เอ็งเป็นมนุษย์แท้ๆ เลย อยากเป็นสัตว์เลื้อยคลาน เอาอย่างนั้นหรือ อยากจะหนังเหนียว นี่พระพุทธศาสนาหรือ แต่มันก็มีอยู่ในสังคมนี่ไง เราต้องมีสติปัญญาของเรา ถ้าเรามีสติปัญญา เราคัดเราเลือก คัดแยกของเรา

เวลาพระพุทธศาสนา เวลาหลวงตาท่านเทศนาว่าการ ภิกษุเป็นผู้เลี้ยงง่าย พระแท้ๆ อะไรก็ได้ อะไรก็ได้สำหรับโลกที่เขาคุ้มครองดูแลรักษาเรา แต่เวลาเราจะประพฤติปฏิบัติขึ้นมาเราต้องชนะตัวของเราได้ ถ้าเราชนะหัวใจของเราได้ มันอะไรก็ได้ มันเรียบง่ายทั้งสิ้น

แต่ถ้ามันเอาชนะตัวเองไม่ได้นะ ศาสนพิธี พิธีเป็นเครื่องหากิน จะมีพิธีทั้งนั้นน่ะ ต้องปูพรมแดงเลย ต้องตั้งขบวนรับเสด็จ เพื่ออะไร เพื่อยกย่องให้คนคนหนึ่งสูงกว่าคนคนหนึ่ง เป็นอย่างนั้นหรือ ธรรมะเป็นอย่างนั้นหรือ

ธรรมะ หลวงตาท่านพูดประจำ ไม่มีลูบหน้าปะจมูก เสมอกัน เรามีสิทธิการเป็นมนุษย์เสมอเท่ากัน แต่หัวใจของคน ถ้าพูดถึงเวลาถึงที่สุดแล้วนะ เวลาเป็นพระอรหันต์ เป็นพระอรหันต์เหมือนกัน แต่จริตนิสัยต่างกัน เพราะองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตั้งเอตทัคคะผู้ชำนาญการ ๘๐ ช่องทาง นี่ไง ไม่เหมือนกัน ไม่เหมือนกันที่จริตนิสัย ไม่เหมือนกันที่ความชอบ แต่ต้องสะอาดบริสุทธิ์

แต่นี่มันไม่สะอาดน่ะสิ พอมันไม่สะอาดมันก็ล้วงกระเป๋าไง เป็นอุปาทานหมู่ เป็นการครอบงำ

นี่ไง ฉะนั้น เวลาที่ว่าเวลาจะประพฤติปฏิบัติ “ปฏิบัติบูชาเราเถิด”

การปฏิบัติทั่วๆ ไป ดูสิ เราไปวัดไปวาระดับของทาน แล้วผู้ที่เป็นสังคมของเรา สังคมชาวพุทธ วันพระ วันโกนก็ไปจำศีล จำศีลขึ้นมาเพื่อมีบุญมีกุศลของเรา เวลาเราจะประพฤติปฏิบัติขึ้นมา ประพฤติปฏิบัติขึ้นมาด้วยอำนาจวาสนาของตน มันก็แค่ประพฤติปฏิบัติเป็นสบายใจๆ เหมือนกับสวนลุมพินี เหมือนกับสวนสาธารณะสวนรถไฟ เช้าขึ้นมาคนเต็มเลย เขาออกกำลังกาย เห็นไหม เขาออกกำลังกายของเขา สุขภาพเขาแข็งแรง

นี่ก็เหมือนกัน เวลาไปวัดไปวาขึ้นมาเรากำหนดหายใจเข้าพุท หายใจออกโธ ถ้ามีสติปัญญาขึ้นมา สุขภาพจิตแข็งแรง แล้วสบายใจ ก็แค่นั้น สมาธิคืออะไร คนที่ปฏิบัติไม่เป็นไม่รู้จักหรอก

หลวงตาท่านพูด เราฟังแล้วมันสะเทือนใจไง สมาธิมันยังทำกันไม่เป็นเลย แล้วมันบอกมันจะปฏิบัติ สมาธิมันยังทำกันไม่เป็นเลย แล้วที่สำนักปฏิบัติทั่วๆ ไปทำเป็นไหม มีที่ไหนทำสมาธิเป็นบ้าง มันมีแต่สบายใจๆ สบายๆ

ไอ้เบิร์ดมันร้องทุกวันน่ะ เปิดเพลงไอ้เบิร์ดก็ได้ สบายๆ ชีวิตมีแต่ความสบาย

ชีวิตมีแต่ความสบาย มันก็สบายดีขึ้น มันสบายดีขึ้น เห็นไหม นี่ไง ที่สวนลุมฯ ที่เขาไปออกกำลังกายกันน่ะ ออกกำลังกายก็เพื่อสุขภาพกายของเขา สุขภาพจิตของประชาชน สุขภาพจิตของชาวพุทธ สบายๆ โอ๋ย! สบาย ว่างหมดเลย สบาย นี่ก็สุขภาพจิตไง

แต่ถ้ามันจะเอาสัจจะความจริงในพระพุทธศาสนามันสูงส่งกว่านั้น มันต้องมีที่มาที่ไป ถ้าไม่มีที่มาที่ไป หลวงตาท่านไม่พูดอย่างนี้หรอก ในชีวิตของเราสละตายสองครั้ง ครั้งหนึ่งสละตายตอนท่านต่อสู้กับกิเลสของท่าน แล้วมาสละตายอีกหนหนึ่งตอนโครงการกู้ชาติ ท่านสละตายถึงสองรอบ แต่ท่านไม่เคยตายเลย แต่ท่านนิพพานของท่านไปด้วยความสงบสุขของท่าน ด้วยความภูมิใจของท่านที่ท่านได้ช่วยชาติ

ช่วยชาติไว้เพื่ออะไร

ช่วยชาติไว้ให้มนุษย์ในประเทศไทยมีสิทธิในการค่าของเงิน มีสิทธิในการดำรงชีพ

คนที่ติฉินนินทาว่าร้ายกล่าวร้าย เงินในกระเป๋าของเขามีคุณค่าขึ้นมาเพราะด้วยการกระทำของหลวงตา ด้วยการกระทำของลูกศิษย์พระกรรมฐานช่วยกันยกชาติขึ้นมาให้เงินในกระเป๋าของเอ็งเสถียร ให้เงินในกระเป๋าของเอ็งมีค่า เอ็งไม่รู้จักบุญจักคุณใครเลย เอ็งไม่รู้จักว่าใครทำดีทำชั่วเลย เอ็งไม่เห็นว่าคนทำดีเขาทำดีปิดทองหลังพระโดยที่พวกเอ็งไม่เข้าใจอะไรเลยก็ได้ แต่ท่านก็ทำเพื่อชาติ

การสละชีวิตของท่านสองคราว คราวหนึ่งคือคราวต่อสู้กับกิเลสตัณหาความทะยานอยาก ต่อสู้กับตัวตน ต่อสู้กับกิเลสในใจของตน เพื่อให้ตนชนะกิเลสในใจของตน ฆ่า ฆ่ากิเลส

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านะ เวลาท่านแนะนำสั่งสอนนะ ท่านบอกมนุษย์นะ ให้มีเมตตาต่อกัน ให้มีความเสียสละต่อกัน อย่าทำร้ายกัน อย่าเบียดเบียนกัน ไม่ชมเชยสิ่งใดในการเอารัดเอาเปรียบกัน เวลาสรรเสริญ สรรเสริญการฆ่ากิเลส ถ้าใครฆ่ากิเลสได้ท่านสรรเสริญชื่นชม องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสรรเสริญชื่นชมเพราะนั่นคือเป้าหมายของท่าน

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้ธรรมขึ้นมาเพื่อรื้อสัตว์ขนสัตว์ ถ้าถึงความปรารถนาของท่าน นั้นคือผลงานของท่าน นั่นคือสิ่งที่ท่านสร้างสมบุญญาธิการมาเป็นพระโพธิสัตว์ ๔ อสงไขย ๘ อสงไขย ๑๖ อสงไขย เพื่อปรารถนาการรื้อสัตว์ขนสัตว์

แล้วเวลาผู้ที่ปฏิบัติถึงที่สุดแห่งทุกข์ เวลาไปกราบเรียนท่าน ท่านจะพอใจของท่าน เพราะนั่นคือสิ่งที่ท่านปรารถนา แต่เรื่องโลกๆ มันเป็นกระแสสังคม มันเป็นเรื่องโลกๆ

เวลาครูบาอาจารย์ของเราท่านทำ ท่านก็ทำแบบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทำบุญทิ้งเหว ทำคุณงามความดีไว้กับภพชาตินี้ แต่ตัวท่านไม่ติดในภพชาตินี้ ท่านพ้นจากภพชาตินี้ไปด้วยวิมุตติสุขในใจของท่าน เอวัง